Crisis, Gedrag en Revolutie

Gedrag, zo blijkt uit deze COVID-19-crisis, is het belangrijkste aspect voor de reset die we nu meemaken. Snelle veranderingen in denken helpen bij de zachte landing, de reboarding van medewerkers die voor langere tijd niet op kantoor waren. Nu, maar ook straks. Reboarding gaat over het meenemen van je medewerkers in de transitie naar een nieuwe realiteit. In dit artikel gaan wij in op hoe FM, HR, vastgoed en IT bijdragen aan een duurzame revolutie.

Hans Topée

Voorzitter van het Expertteam Huisvesten van FMN, de beroepsvereniging voor het facilitaire domein

Reboarding en korte termijn

Op basis van richtlijnen en protocollen werken organisaties voor de reboarding hard aan functionele oplossingen voor de kantoorplek. Maar is dat genoeg?

Houden we wel voldoende rekening met menselijk situationeel gedrag? Thuis, onderweg en op het werk. Daarom is, naast alle functionele 1,5-meter-kantooroplossingen, begeleiding nodig.

Gedrag van de medewerker blijft bepalend. Een belangrijk leereffect van deze periode was onder druk zo veel als mogelijk: thuis te werken, scholing vanuit huis te organiseren en anders te communiceren met de positieve effecten op reizen, files, uitstoot en werkverdeling over de week.

De vraag is: houden we dit ook vast? 90% van ons gedrag is ‘ingeslepen’. Nadenken over nieuwe vormen van contact is dus aan de orde. Hier ligt de kans voor FM, HR, vastgoed en IT.

Zet functioneel denken om naar mensgericht denken en vind zo samen een nieuwe invulling van gebouw en werkplek, waar die ook is.

Revolutie en lange termijn

De reboarding voltrekt zich stapsgewijs. Niet helder is wanneer en hoe intensief kantoren weer benut worden. Door omdenken en adoptie van technologie zou 30%-50% van de mensen met enige regelmaat, wellicht gespreid over zes dagen, op kantoor kunnen zijn.

Roostering op gebruiksfunctie en noodzaak volgt. Met name ook van de logistiek tussen de woon- en werkplek. Het gebouw blijft, maar mensen zoeken straks niet meer ‘de massa’ op in kantoren, theaters en bioscopen.

Dat beïnvloedt ook de kantoorsetting. De behoefte aan functionele werkomgevingen blijft, maar wordt wel minder. Daarnaast komt er meer ruimte voor het sociale ontmoeten en leren.

Met die aanpassingen blijft het kantoorgebouw bijdragen aan een veranderende organisatie waarin samenwerken centraal staat. Gebouwen worden steeds meer in tijd of in functie gedeeld of krijgen een andere bestemming. Met de extra kwalitatieve aandacht voor de werknemer en voor teamwerk, waar dan ook, kan de arbeidsproductiviteit verbeteren.

Een revolutie ontstaat als we echt gaan nadenken over schaalgrootte en locatie. Tellen we de logistieke en infrastructurele uitdagingen op bij die van het klimaat, grondstoffen, productie en duurzaamheid dan kan vanuit daar de echte revolutie ontstaan.

Daarnaast is lokaal denken over de wereld, het continent, land, stad en wijk belangrijk.

Waarom zouden we niet weer een praktijk aan huis beginnen (dokter of consultant)? Waarom zouden we steden verder verdichten als die al vol zitten?

Waarom zouden wij niet het huidige volume aan gebouwen goed hergebruiken en duurzaam aanpassen met de juiste materialen? Ondanks de huidige noodzaak tot functioneel denken, in het kader van reboarding moeten we nadenken over de lange termijn.

Dit vraagt leiderschap en biedt deskundigen op het gebied van FM, HR, vastgoed en IT waarachtig een prachtkans! We gunnen iedere onderneming zijn ‘leider’ en ‘nieuw-ondernemen met menselijke maat’!